Filmgedichten
Filmhuis Oosterbeek is misschien het kleinste, maar zeker het gezelligste filmhuis van Nederland. Voorzien van de nieuwste projectietechniek, 3D-installatie en Dolby 7.1 surround geluid en gedragen door een team van enthousiaste vrijwilligers.
film, arthouse, filmhuis, bioscoop, theater, oosterbeek, renkum, arnhem
675
page-template-default,page,page-id-675,theme-bridge,bridge-core-3.2.0,woocommerce-no-js,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,transparent_content,columns-4,qode-child-theme-ver-4.0.0,qode-theme-ver-30.6.1,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-7.9,vc_responsive

Filmgedichten

Filmhuis-vrijwilliger Bianca Hendriks schrijft over alle films die zij inleidt een gedicht. Hieronder vind je ze:

[toggle title=”Philomena”]

Dit filmgedicht is geïnspireerd op het boek van Martin Sixsmith: The Lost child of Philomena Lee.
Philomena betekent beminde en dat zie je ook terug in de film

1952

Ze viel voor de lokroep van het ongetemde
het ongehoorzame, het onbesprokene
oncontroleerbare ondermaanse

Lust is niet te bevechten maar wel te vieren
Het grootse cadeau negen maanden later
kreeg een naam
een gezicht
een lijf waarin zij, de beminde, wortelde

Ze gaf hem af op dringend verzoek
Haar gift in ruil voor deugdzaamheid
sloeg gaten door de huid heen
recht naar haar hart, haar hoofd, haar buik
Hun namen uitgewist, schoongespoeld met gewijd water

50 jaar later
Toen het eb en vloed van tijd barsten in muren sloegen
Monden open gingen en verhalen tot leven kwamen
Toen haar nieuws zijn nieuws werd
en hij ‘hoi’ zij tegen een onbekende
die van hen beiden een boek maakte
past toen dichten de barsten, schroeiden de gaten
van haar hart, haar hoofd, haar buik

[/toggle]

[toggle title=”Like father, like son”]

Aanleiding is een interview met Kore-eda op Cinema.tv waarin hij zegt dat hij door het maken van zijn film elke dag een goede vader probeert te zijn voor zijn kind. Ook wilde hij in zijn film onderzoeken wat sterker is: de bloedband of de tijd die je doorbrengt met je kind? En hoe zit het met de relatie met je eigen ouders als je ouder bent? Daarnaast was hij geschokt door de droge schriftelijke mededeling van ziekenhuizen die Japanse ouders krijgen wiens kind verwisseld is. Dat alles zit in het volgende gedicht:

iedere dag probeer ik een goede vader te zijn
een vraagstuk waar ik zelf mee zit
een vraagstuk dat ik koester, ontwikkel
iedere dag
probeer ik een goede vader te zijn
voor het kind met mijn bloed in zijn banen
of is het iedere dag dat ik probeer een goede vader te zijn

papier snijdt banden door
dossier 1 en dossier 2 zijn niet
de ouders van dossier 3
inkt ruikt sterker dan nestgeur
voor ouders met verstopte neus

iedere dag probeer ik een goede vader te zijn
ik leer het iedere dag van mijn kind
ook heb ik een vader
iedere dag ben ik zijn kind

[/toggle]

[toggle title=”La Grande Belezza”]

Rome is dor en dood op daken aan het draaien
in pirouettes op dampende techno en derde symfonieën

Is het holle retoriek op de rand van de nacht
of La Dolce Vita zonder Trevi-fontein
maar wel met een mes, een kans, een kruis
en een keus: boven- of onderdeks op de Costa Concordia,
symbool voor de failliete vertoning
van maffiose Italianen met Fellini-syndroom

Zij dansen op daken met Jep in het midden
om met de dood buiten de deur te dollen
Ze dwalen langzaam af bovendeks
op de Costa Concordia waar het
orkest keurig muziek maakt
in het gat van de nacht waar
slechts één man doorheen kruipt
en uitkomt in een botoxkliniek en
concludeert dat elke conclusie schijn is

[/toggle]